Selecteer een pagina

Vanochtend Google openend, omdat ik even op zoek was naar een bepaald schoenenmerk, viel mijn oog op een krantenartikel. Normaal gesproken krijg ik gewoon het invulveld en word ik dus niet afgeleid door nieuwsflashes, reclames ed. Maar vanochtend kreeg ik wél die afleiding. En niet voor niets. Ik geloof dus niet in toeval, toeval is voor dummy’s. Ik geloof dat juist in deze kleine, snelle “toevalligheden” die je ook zo over het hoofd zou kunnen zien, grote waarde verstopt zit.

 

Persoonlijke ontwikkeling

In mijn geval zit ik al even te broeden op een van-huis-uit meegekregen mentaliteit, die van niet-lullen-maar-poetsen. ‘t Afgelopen jaar heeft in het teken gestaan van mijn persoonlijke ontwikkeling. Wat wil ik bereiken, waar wil ik naar toe en vooral, wat houdt me hier in tegen? Hard werken bleek niet het geheime ingrediënt te zijn, de uitnodiging om op zoek te gaan naar wat dan in hemelsnaam wél, was daar. Wat wil ik bereiken, natuurlijk met mijn praktijk, maar ook met mijn lichaam nu ik niet meer onder een spierziekte uit kan? Ik wil niet in beperkingen denken, dus bepaalde dingen kunnen mogen gewoon anders. Wat een heerlijkheid om dit anders te mogen en kunnen inrichten, maar hoe en wat, is weer inspiratie voor een volgende blog.

 

Simple does it

Goed, het artikel dat ik las, gaat over een man die in zes maanden tijd maar liefst 40kg gewicht verloren is. En nu ben ik natuurlijk geen afvalcoach, daar gaat de essentie van deze blog ook niet over. Mijn aandacht werd getrokken door deze woorden in de titel: “door simpele aanpassingen”. Een prachtig verhaal in simpliciteit en waarom het alleen zo kon en moest slagen:

  1. Zijn intrinsieke motivatie om hiermee aan de slag te gaan;

Zijn vrouw vroeg hem op haar sterfbed: nu er één ouder overblijft voor onze zoon, moet jij nog een paar jaartjes mee. Zou jij niet een paar kilo afvallen? Even voor de beeldvorming, deze man was obese. Deze vraag kwam zó binnen bij hem, hij kon niet anders dan ermee aan de slag gaan.

  1. Zijn zelfkennis;

Hij wist dat alleen kleine en simpele aanpassingen voor hem uitvoerbaar en haalbaar zouden zijn en blijven.

Super om even deze aanpassingen te delen:
1. Niet meer snoepen (koek, snoep, chips was klaar)
2. Aanpassen van voeding
3. 1-2x per week flinke wandeling
4. Geen lift meer, gewoon met de trap
5. Iedere dag een 7-minuten beweeg-app doen.

 

Elke dag weer

Ik denk dat jij deze dingen zelf ook kunt verzinnen om te gaan doen, geen hogere wiskunde. De magie zit ‘m hier echt in het feit dat hij bleef komen opdagen. Elke dag weer. Zin of geen zin, weer of geen weer. Ziek of niet ziek. En dat lukt, omdat hij een motivatie heeft waar geen “ja maar” tegen op kan. Waar mensen besluiten om gezonder te leven, is dat vaak omdat ze weten dat het gezonder kan of zou moeten, maar er zit geen bewust omschreven/gevoeld doel achter. Een gezonde leefstijl is meer dan twee of drie maanden niet meer snoepen en dan 4x per week naar de sportschool, omdat de zomer er aan komt en we straks weer in bikini het strand op willen. Nee, gezonde leefstijl omvat die kleine stapjes die je vandaag al kunt zetten en die je over een jaar of 10 nóg zet. Stapjes die je zet, omdat je een goede en aanwezige vader voor je kind wil zijn. Eén die er over 20 jaar nóg is en die dan ook nog leuke dingen kan ondernemen met zijn (klein)kind(eren).

 

Het kwartje viel

Wat ik voor mezelf uit dit artikel haalde, was het gemak waarmee dit prachtige resultaat van -40kg behaald is. De energie, vitaliteit en compleet nieuw leven (waarin hij soms niet eens herkend wordt op straat) dat deze man mag omarmen… En ik dacht bij mezelf: kijk mij toch altijd maar hard werken, met het snot voor de ogen. Dat het anders kan, wist ik. Maar wat daar tegenover staat, to-keep-showing-up, was echt een spreekwoordelijk ouderwets kwartje dat op zijn plek viel.

Ik zeg met gemak een prachtig resultaat, maar bedoel eigenlijk “gemak”. Jij weet ook dat het hard werken is om te blijven komen opdagen. Hard werken betekent niet per sé kilometers maken, de mouwen omhoog. Commitment is net zo hard werken, hetzij op een andere manier. Commitment maken naar jezelf en vóór jezelf is het nieuwe harde werken.

→Commitment opent de deur naar het onderweg mogen zijn.

→Commitment sluit de deur van werken naar het eindpunt als enige doel.

Onderweg zijn biedt ruimte voor proberen, voor fouten mogen maken, voor ontwikkeling dus. Als ik enkel een beoogd doel voor ogen hou, ontstaat er een tunnelvisie. Ik zie alleen nog maar de lange weg die ik af te leggen heb, de spreekwoordelijke beren en kijk niet achterom om te kijken hoe f#cking ver ik al gekomen ben.

En er is niets mis met in een doe-modus schieten, want de ramen (oh… écht die ramen…) moeten ook gezeemd worden en de tuin geschoffeld, auto gewassen, bedden verschoond en… Je snapt me wel. Maar als we het hebben over persoonlijke ontwikkeling, waar je gewoontes in voeding, patronen hierin, wil doorbreken, overtuigingen wil ombuigen, daar mag met en andere energie naar gekeken worden. Dit hou ik ook altijd voor ogen als ik met mijn mooie klanten werk. Ja, we stellen altijd doelen, anders weet je niet waar je het voor doet uiteindelijk en ligt afleiding in no-time op de loer.

Elke stap die mensen zetten op hun reis is er bij mij één. Ook als deze niet succesvol blijkt.

Ook als deze te groot bleek, of de richting niet goed gekozen was achteraf. De vraag is dan altijd: blijf je komen opdagen? Als alles goed gaat, de zon schijnt, is deze vraag zó beantwoord. Maar als het ego getriggerd is, als omstandigheden niet wenselijk zijn, blijf je dan committed aan je doel? Ga je je dan verstoppen achter het oude bevestigende “zie je wel”, “hoe dan”, óf blijf je staan en blijf je gewoon komen opdagen?

 

Gewoon delen wat ik te delen heb

Ik heb mezelf veel te lang verstopt in mijn eigen bedrijf. Onvoldoende de échte Esther te laten zien, dit compenseren door nog ietsje harder te werken. Hoefde niet op de voorgrond met mijn hoofd, geen blogs te schrijven, me vooral niet uit te spreken… Voor mij tijd to show up en kéép showing up, i.p.v. dit te compenseren door een tandje bij te zetten waar het uiteindelijk nul resultaat oplevert. Gewoon delen wat ik te delen heb. Betekent (nóg) meer uurtjes aan vertraging besteden, mijn spirituele kant nog verder ontwikkelen om er nóg meer te kunnen zijn voor jou!

 

Nadeel???

Er was overigens ook een nadeel aan al die kilo’s minder volgens deze goeie man: hij moest een nieuwe garderobe aanschaffen. Neeeeeej, hoe vervelend is dat?! Ik denk op zijn Cruijffiaans: elk nadeel heb z’n…

Raakt deze blog je? Herken je jezelf in hard werken en heel goed je best doen? Merk je ook steeds vaker dat dit niet brengt wat je zo nodig hebt? Gewoon energie, elke dag weer een gezonde portie? Wil je wat minder van dat gevoel van ballen hoog moeten houden en vraag je je af waar je ooit de tijd en energie vandaan moet halen om aan je gezondheid te werken? Ook voor jou zit de oplossing in de befaamde en beruchte kleine stapjes en keep showing up… Stuur me es een berichtje met je verhaal of je vraag hierin. Ik denk heel graag met je mee, want heb zelf bakken en bakken ervaring hierin.